อ้าว ๑ หมายถึง ว. ร้อนระงม, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ อบ เป็น อบอ้าว.
ว. ร้อนระงมก่อนฝนตก.
ว. อาการที่เรือหรือรถแล่น หรือคนวิ่งโดยเร็ว เรียกว่า แล่นอ้าววิ่งอ้าว.
อ. คําที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกว่าไม่ตรงกับที่มุ่งหมายคาดไว้.
ดู ซิว.
(ถิ่นพายัพ) น. ต้นกระเจียว. (ดู กระเจียว).
[วอน] ก. ห่วงใย, อาลัย, คิดกังวลถึง, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ อาลัยเป็น อาลัยอาวรณ์. น. เครื่องกั้น, เครื่องกําบัง. (ป., ส.).
[วัดชะ] น. ความรําพึง; การรําลึก. (ป. อาวชฺชน + อาการ).